Ik heb twee dochters die thuis wonen. Eentje van bijna 3jaar en eentje van 11weken. En laat me je dit zeggen, ik vind het zo nu en dan nog steeds pittig (daarmee bedoel ik dat ik niet net als mijn dochtertje van 11weken elke 3uur heerlijk kan slapen.) Wat het zo pittig maakt is niet ons dochtertje die pas geboren is, maar onze peuter. Die houd er van om op de momenten dat het niet uitkomt, weer eens wat te vragen of te willen spelen of een hele jungle van de woonkamer te maken. Even wegzuchten en weten dat zij, zeker na de geboorte van een baby, wat meer aandacht eist dan normaal. En dat doet ze dan ook gelijk even goed. Ik weet hier gelukkig wel mee om te gaan, maar jeetje wat kan onze peuter soms het bloed onder mijn nagels vandaan halen. Met bedtijd zitten wij nu in een fase waarbij de deur op een kiertje moet blijven anders breekt ze de tent af en zij 80x beslist uit haar bed te stappen omdat zij niet wilt slapen. Dat is op zich niet zo erg, maar dan ligt de baby net te slapen en ja hoor komt mevrouwtje "mamaaa! mama!! ik wil drinkennn!" en Bam! ze gooit de deur open.